داریوش شایگان (1392-1313) نویسنده، فیلسوف، هندشناس و اندیشمند نامدار در تهران به دنیا آمد. او در مدرسهی فرانسویزبان سنلوئی تهران، زبان فرانسوی را آموخت و در سال 1329 راهی اروپا شد و پس از اقامت در پاریس، به لندن و ژنو رفت تا در رشتهی پزشکی تحصیل کند اما پس از مدت بسیار کوتاهی تصمیم گرفت پزشکی را رها کند و به علوم انسانی و ادبیات بپردازد. او توسط یکی از استادانش با هند آشنا شد و از این رو به کلاسهای زبان سانسکریت هانری فرای رفت تا بتواند با فرهنگ هند بیشتر آشنایی یابد. سپس به تهران بازگشت و در دانشگاه تهران مشغول به تدریس زبان سانسکریت شد. شایگان در اوایل دههی 1340 تحقیقات مفصلی را دربارهی فلسفهی هند شروع کرد و به بررسی تطبیقی اسلام و هند پرداخت. او همچنین از سال 1346 برای گرفتن دکترا در دانشگاه سوربن پاریس اقدام کرد و در آن دوران کتابهای خود را که حاصل تحقیقاتی جامع بودند، منتشر کرد. او همچنین با بسیاری از روشنفکران و روحانیون عارفمسلک در ارتباط بود. «آسیا در برابر غرب»، «ادیان و مکتبهای فلسفی هند» و «سرزمین سرابها» از آثار او هستند.