جاذبه صفر

بامزه بودن کار آسانی نیست. هرکس تا حالا در کوکتل پارتی به شوخی های بی مزه دیگران گوش داده و مجبور بوده به رسم ادب زورکی بخندد، خوب می داند که همه دوست دارند بامزه باشند ولی این دُر گران را به هرکسی نمی دهند. روی کاغذ سفید که نمی توان به زمان بندی و ایما و اشاره و حالات چهره اتکا کرد، بامزه بودن سخت تر هم می شود.

در این روزگار تیره، که یک لات قدکوتاه چشم بادامی اهل روسیه گویی کمر بسته تا دنیا را به آشوب بکشد، یکی از معدود پناهگاه های مطمئنی که در برابر اندوه و نومیدی داریم طنز قلقلک دهنده و هرازگاهی لودگی است که به یاد ما می اندازد زندگی، به جز صحنه های هولناک، جلوه های دیگری هم دارد. در هیچ روزگاری مثل الان به دلقک ها نیاز نداشته ایم. وودی آلن وارد می شود.