من کی ام
اهل ماجراجویی هستید؟ ماجراهایی از جنس فلسفه و علم چطور است؟ کتاب «من کی‌ام؟ و اگه این‌طوره، چندتا؟» شما را به سفری هیجان‌انگیز می‌برد که در دل آن شما را با پرسش‌های مهم در دوره معاصر ما آشنا می‌کند و در حد توان خود می‌کوشد به آن‌ها پاسخی درخور دهد. کتاب «من کی‌ام؟» نوشته «ریشارد داویت پرشت» است که به ۲۳ زبان ترجمه شده و بیش از یک میلیون نسخه از آن در جهان فروش رفته است.
در این کتاب بیش از ۳۰ سوال مهم در سه بخش برای خواننده گردآوری شده است. این بخش‌ها شامل موارد زیر اند:
- چه می‌توانم بدانم؟
- چه‌کار می‌توانم بکنم؟
- به چه می‌توانم امید ببندم؟
نویسنده کتاب «من کی‌ام؟» با توجه به اطلاعات جامع خود درصدد است که به این سوالات مهم پاسخ‌های شفاف بدهد. بعضی‌ها از سوالات شامل:
- احساسات چیستند؟
- زبان چیست؟
- چرا باید خوب باشم؟
- آیا سقط جنین اخلاقی است؟
- آیا می‌توان آدم‌ها را کپی کرد؟
- عشق چیست؟
- آزادی چیست؟
- زندگی خوشبختی چیست؟
- آیا می‌توان خوشبختی را یاد گرفت؟
درباره ترجمه کتاب من کی‌ام
- یکی از ترجمه‌های کتاب را انتشارات مترجمان علوم انسانی روانه بازار کرده است که ترجمهٔ آقای حامد قدیری است.
- ترجمه دیگر این کتاب را نشر نیماژ منتشر کرده است که خانم فاطمه تناسان آن را به فارسی برگردانده است.
امتیاز کتاب من کی‌ام در گودریدز
- تعداد نظرات: ۳۵۰
- تعداد امتیازدهی: ۴۸۷۲
- میانگین امتیاز (از ۵): ۳.۸۷
نظر مخاطبان دربارهٔ کتاب من کی‌ام چیست؟
خواننده‌ای درباره کتاب نوشته است: «کتابی عالی با موضوع اینکه ما کی هستیم و معنای این زندگی چیست.
کتاب‌های جذابی در این زمینه نوشته شده‌اند که بیان طنزآلود بین همه آن‌ها مشترک هستند. عنوان این کتاب کلمه «فلسفی» را یدک می‌کشد ولی فکر می‌کنم قسمت فلسفی آن بعد از رشته‌های زیست‌شناسی و روان‌شناسی قرار می‌گیرد.
این کتاب به سه بخش مجزا تقسیم شده است که هر بخش چندین فصل دارد؛ اما در واقع یک کتاب یک ساختمان کلی است که هنگام خواندن یک فصل، نویسنده خواننده را سوق می‌دهد به سؤالی که موضوع فصل بعدی است.»
جملاتی از کتاب که شاید انگیزهٔ خواندن باشند
در فصلی به نام «آتن، باغ دور» یکی از قاعده‌های خوشبختی را می‌خوانیم: «قاعدهٔ سوم این است: تمرکز کن! اپیکور وقت زیادی را صرف این می‌کرد که به شاگردانش بفهماند چطور از اکنون و اینجا لذت ببرند: رایحهٔ گل‌ها، زیبایی اشکال، طعم یک تکه پنیر، لذت‌های برگزیده و مترکز باعث افزایش شیرینی زندگی می‌شود و این به‌ویژه در لذاتی صدق می‌کند که در افراد دیگر می‌یابیم. هرچه عمیق‌تر با کسی دیگر سروکله بزنیم، احساسات و همدلی‌مان شدیدتر خواهد شد. از منظر نوروساینس، معنای این حرف چنین است: وضعیت‌های ذهنی‌ات، یا دست‌کم آن‌هایی که تو را سرِ حال می‌آورند، را مزه‌مزه کن. وقتی به فعالیتی مشغول می‌شوید، کل حواستان را به آن بدهید. آدم‌هایی که موقع خوردنِ غذای خوشمزه به چاق‌شدنشان فکر می‌کنند یا آن‌هایی که موقع یک گفت‌وگوی خوب به ساعتشان نگاه می‌کنند دارند خودشان را از این تجربه محروم می‌کنند. گه‌گاه فکرکردن به آینده شاید خوب باشد، اما همواره به آن بیندیشید شما را از لحظهٔ اکنون می‌رُباید. به قول جان لنون، «زندگی چیزی است که سراغتان می‌آید آن دم که سرتان مشغول کاری دیگر است.»»
در بخشی دیگر از کتاب با عنوان «برلین، پایان زندگی» دربارهٔ موضوع خودکشی خودخواسته می‌خوانیم: «استدلال اصلی افرادی که مدافع مجازدانستن اتانازی فعال‌اند یا آنکه می‌خواهند اتانازی را از شمول قتل مستثنا کنند همانا تمسک به حق تعیین سرنوشتِ خود است. آدم‌های دارای سلامت عقل باید حق تصمیم‌گیری برای زندگی خود و بالتبع مرگ خود را داشته باشند. جالب است که هم مدافعان و هم مخالفان اتانازی فعال را به نقل‌قول از کانت شهره‌اند. مخالفان بر «حرمت» بی‌قیدوشرط حیات بشری تأکید دارند و به این نکتهٔ کانت تمسک می‌کنند که باید با انسان به مثابهٔ یک غایت و نه یک «ابزار» یا وسیله‌ای برای نیل به هدف رفتار کرد. اگر بگذاریم فردی دیگر به فرایند مرگ مبادرت ورزد، این کار به معنای واگذاردنِ کنترل فرد به کسی دیگر و نیز قربانی‌کردنِ آزادی و استقلال شخصی اوست. آلبین ایزر، استاد بازنشستهٔ حقوق کیفری بین‌المللی در مؤسسهٔ ماکس‌پلانک فرایبورگ، استدلال می‌کند که چنین کاری «ابزارانگاری» به حساب می‌آید.
اما این استدلال معقول به نظر نمی‌آید. آیا واقعا فرقی نمی‌کند که آزادانه تصمیم به قتل خودم بگیرم یا همان‌قدر آزادانه از کسی دیگر بخواهم که مرا بکشد چون مثلا روی تخت بیمارستان دراز کشیده‌ام و خودم از پسِ این کار برنمی‌آیم؟ اگر برخلاف ارادهٔ آزادم مرا زنده نگه دارند، میزان «ابزارانگاشتنِ» من بسیار بیشتر است؟»
دربارهٔ نویسندهٔ کتاب من کی‌ام
«ریشارد داویت پرشت» فیلسوف، نویسنده و اندیشمند مشهور آلمانی است که به مشارکت‌های خود در زمینه‌های فلسفه، اخلاق و تحلیل اجتماعی شناخته می‌شود. او در تاریخ 8 دسامبر 1964 در سولینگن، آلمان، متولد شد. آقای پرشت در انتقال ایده‌های فلسفی پیچیده به مخاطبان گسترده از طریق کتاب‌ها، سخنرانی‌ها و حضور در رسانه‌ها مهارت دارد.
وی در دانشگاه کلن و دانشگاه سوربون در پاریس، فلسفه، ادبیات آلمانی و تاریخ خواند. او در سال 1994 مدرک دکترا خود را در رشته فلسفه از دانشگاه کلن اخذ کرد.
پرشت نویسنده فعالی است که کتاب‌های بسیاری نوشته است که بعضی از آن‌ها به‌عنوان پرفروش‌ترین‌ها در آلمان شناخته شده‌اند. کتاب‌های او موضوعات متنوعی را پوشش داده و از اخلاق و فلسفه تا تحلیل فرهنگی و نقدهای اجتماعی را در بر می‌گیرد. برخی از اثرهای مهم او شامل «هنر خودخواه نبودن» و «عشق: بازی خطرناک» می‌شوند که تاکنون (پاییز ۱۴۰۲) به فارسی ترجمه نشده‌اند.
نوشته‌های او معمولاً سوالاتی مانند هویت، آگاهی از خود، اخلاق و وضعیت انسان را بررسی می‌کنند. او مفاهیم فلسفی را به نحوی ارائه می‌دهد که برای عموم مردم درک‌شدنی است و فلسفه را برای مخاطبان گسترده‌تری دسترسی‌پذیرتر می‌کند.
ریشارد داویت پرشت به طور منظم در رسانه‌های آلمان حضور دارد و اغلب در تلویزیون و رادیو دیده می‌شود. او در حال حاضر یکی از اندیشمندان عامه‌پسند و معتبر در آلمان است. او نه تنها نویسنده و اندیشمند است بلکه یک شخصیت تأثیرگذار در بحث‌های عمومی در زمینه اخلاق، سیاست و آموزش نیز می‌باشد.
افزون بر کارهای علمی و ادبی، او در موضوعات اجتماعی و اخلاقی نیز کناره نمی‌گیرد و برای بهبود نظام‌های آموزشی، حقوق حیوانات و پایداری محیط‌زیست فعالیت می‌کند.
در واقع اگر بخواهیم فقط یک توانایی از او را یاد کنیم که وی را از دیگران متمایز می‌کند، باید توانایی آقای پرشت در پل‌سازی بین فلسفه دانشگاهی و فرهنگ عامه را نام برد. چیزی که باعث شده تا او یک شخصیت مهم در زندگی فکری آلمان معاصر باشد. او بسیاری از افراد را به تعامل با فلسفه دربارهٔ دنیای اطرافشان ترغیب می‌کند و آن‌ها را تشویق می‌کند با عینک نقادانه انبوه اطلاعات را بنگرند.
برای مشاهده محصولات مرتبط دیگر می‌توانید از دسته بندی خرید کتاب انگیزشی نیز بازدید فرمایید.
کتاب‌های پیشنهادی
