افسانه های ایرانی/ جلد 6/ افسانه های پهلوانان عیاران رندان

کتاب «افسانه‌های ایرانی - جلد 6» نوشته‌ی محمد قاسم‌زاده را انتشارات هیرمند منتشر کرده است. محمد قاسم‌زاده در کتاب «افسانه‌های ایرانی - جلد 6» به شرح و معرفی افسانه‌های ایرانی پرداخته است. این کتاب برای دوستداران فرهنگ و ادب ایران و کسانی که به مطالعه‌ی افسانه‌های ایرانی علاقه دارند مناسب است.
در جلد ششم نیز، نویسنده به افسانه‌های پهلوانان، عیاران و رندان پرداخته که در میان مردم و اقوام مختلف ایرانی بسیار پرطرفدار و جذاب هستند. قاسم‌زاده در این جلد به سلحشوری قهرمانان ایرانی و عیارانی پرداخته که حماسه می‌آفریدند و موجب می‌شدند تا مردم با این افسانه‌ها به خیال دور خود مجال بیش‌تری بدهند و خود را در غروری که آنان خلق می‌کردند غرق سازند.
جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند
«عیار خود را به صورت‌های گوناگون درمی‌آورد و در هر گوشه‌ای کار خود را پیش می‌برد. همین شیوه است که باعث می‌شود دشمن او در تمام لحظات و در تمام مکان‌ها سایه‌ی حضور عیار را احساس کند. شهرت عیاران که گاه ظهور اجتماعی داشته‌اند و بارزترین نمونه‌ی آن یعقوب لیث صفار بوده و گاه خیال محض است، همواره دست‌مایه‌ی افسانه‌سازان بوده است و مردمان در وجود عیاران آرزوهای برنیامده‌ی خود را می‌دیده‌اند. از این رو در کنار پهلوانان، حضور عیاران نیز گرم‌کننده‌ی میدان نبرد و خمیرمایه‌ی خیال‌ورزی بوده است. در کنار عیاران، گروه دیگری قرار دارد که از آنان به رند و لوطی تعبیر می‌شود. اینان نیز روشی چون عیاران دارند.»
درباره نویسنده
محمد قاسم‌زاده (1344) پژوهش‌گر، داستان‌نویس و منتقد ایرانی در نهاوند زاده شده است. او تحصیلات پایه و دبیرستان را در نهاوند طی کرد و چون پدرش فردی نظامی بود، در شهرهای مختلف زندگی کرد. او در سال ۱۳۵۳ موفق به اخذ دیپلم ادبی شد و سپس به دانشگاه تهران راه یافت. قاسم‌زاده در دانشگاه در رشته زبان و ادبیات فارسی مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۳۵۷ مدرک کارشناسی را دریافت کرد. او در بین سال‌های 1358 تا 1367 در قائم‌شهر دبیر ادبیات بود و در سال ۱۳۶۴ دوباره در دانشگاه تهران، به تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۶۷ مدرک کارشناسی ارشد ادبیات را هم دریافت کرد. پس از دریافت مدرک کارشناسی ارشد، او از آموزش و پرورش بیرون آمد و وارد وزارت فرهنگ و آموزش عالی شد. پس از آن نیز با دانشگاه صداوسیمای پکن و بخش فارسی رادیو پکن همکاری داشت و پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۷۲ ابتدا به مرکز تحقیقات علمی کشور و سپس به فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتقل شد. قاسم‌زاده از سال 1367 در کارهای تحقیقاتی به طور منظم فعال بود و در تألیفات گروهی همکاری داشت. او سال‌هاست که از مشاغل دولتی بیرون آمده و مشغول به کار تألیف است.