قصر

کافکا در این کتاب و در فضایی تاریک و وپیچیده، داستان مرد جوانی به‌نام «ک» را معرفی می‌کند که با ورود به ‌دهکده‌ای دارای یک قصر خاص، اتفاقات جذاب و عجیبی برای وی رقم می‌خورد. قصر است که اجازۀ ورود افراد تازه‌وارد به دهکده را صادر می‌کند و «ک» با این ادعا که به درخواست قصر برای کار آمده است، وارد آن می‌شود. 

نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره کتاب قصر چیست؟

نشریه گاردین رمان قصر را «نشان‌دهندۀ زیباترین و شاید احساسی‌ترین وجه کافکا دانست و بوک نیوز آن را «شاهکار هراس‌انگیز و طنزآمیز کافکا» خواند.
نظر یکی از خوانندگان کتاب در سایت «گودریدز»: «ترکیبی خارق‌العاده از زیبایی و وحشت لطیف و پارانوئیدی. داستانی از لایه‌های پنهان‌کاری و ناامیدی بی‌پایان. می‌توان آن را به عنوان تمثیلی برای ازخودبیگانگی یهودی و یا به عنوان برداشتی نیمه اتوبیوگرافیک از رابطه او با میلنا و رابطه او با همسرش (که به عنوان کلام مرموز به تصویر کشیده شده است) تفسیر کرد. یا می‌توانید معنای خود را در آن بیابید.»
سحر، خود کافکا را مخاطب قرار داده و نوشته است: «کافکا واقعا عجیب هستی، چطور فکر می‌کنی، چطور راجع‌به یک موضوعِ به‌دردنخور و ناقابل، این‌طور مکالمات طولانی در سرت می‌پرورانی .می‎‌نویسی و می‎‌نویسی و می‌‎نویسی، بعد به طور آنی دست می‎‌کشی که شاید یک قهوه بخوری و همین ‎که فکری به سرت آمد نوشته را رها می‌‎کنی و پی کارت می‌‎روی؟ وسط توصیف و حرف‎‌های مادر گرستکر رها می‎‌کنی می‎‌روی؟ حالا من با این ذهن مغشوشم منتظر کدام تفسیر کتابت باشم؟ فکر نکردی شاید روزی کسی این دست‎‌نوشته‎‌های خزعبلت را بخواند و منتظر انتهای آن باشد؟ نفرت‎‌انگیزترین دوست‎‌داشتنی دنیایی کافکا!»

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

برش هایی از متن در ادامه آورده شده است:
-«بله، مانع هست، شک هست، سرخوردگی هست، اما این‌ها همان‌طور که همه‌مان می‌دانستیم به معنای آن است که تو چیزی را بدون پرداختن بهایش گیر نمی‌آوری و باید برای هر چیز جزیی بجنگی. این دلیل بیش‌تری است برای آن‌که به جای افسرده بودن، سربلند باشی.»
-«ک. پرسید: «تا بهار چقدر مانده است؟» پپی تکرار کرد: «تا بهار؟ زمستان ما طولانی است، زمستانی بسیار طولانی و یکنواخت. ولی ما این پایین از آن شکایت نمی‌کنیم. ما از زمستان در امانیم. بالاخره روزی بهار نیز می‌آید، و به گمانم یک وقتی هم برای تابستان هست. اما حالا، در خاطره‌مان، بهار و تابستان چنان کوتاه می‌نماید که انگار بیش از دو روز نمی‌پایند. و حتا در آن روزها، حتا وسط زیباترین روزها، حتا آن زمان گاهی برف می‌بارد.»

درباره نویسنده کتاب قصر

فرانتس کافکا در سوم ژوییه ۱۸۸۳ در یک خانوادۀ آلمانی-یهودی در پراگ متولد شد. در آن زمان پراگ مرکز بوهم بود، سرزمینی پادشاهی متعلق به امپراتوری اتریش - مجارستان. او بزرگ‌ترین فرزند خانواده بود و دو برادر کوچک‌تر داشت که قبل از شش سالگیِ فرانتس مردند و سه خواهر که در جریان جنگ جهانی دوم در اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها جان باختند. او اگرچه زبان چکی را کم‌و‌بیش بی‌نقص صحبت می‌کرد، زبان آلمانی را به‌عنوان زبان نخست آموخت و آثارش هم، جز چند نامه‌ای که به چکی برای میلنا ینسکا نوشته، به زبان آلمانی است. کافکا در سال 1901 دیپلم گرفت و سپس در دانشگاه جارلز پراگ در رشتۀ شیمی به تحصیل پرداخت ولی پس از دو هفته تغییر رشته داد و حقوق خواند و در سال 1906 با مدرک دکترای حقوق فارغ‌التحصیل شد. او کار بر روی نخستین رمانش را در سال ۱۹۱۱ آغاز کرد. این رمان «مردی که ناپدید شد» یا «مرد گمشده» نام داشت که بعدها به دست ماکس برود با عنوان «آمریکا» و در سال ۱۹۲۷ منتشر شد. کافکا در پایانِ نخستین سال تحصیل در دانشگاه، با ماکس برود آشنا شده بود که به همراه فلیکس ولش تا پایان عمر از نزدیک‌ترین دوستان او باقی ماندند. فرانتس کافکا به ماکس برود وصیت کرده بود که تمام آثار او را نخوانده بسوزاند. ماکس برود از این وصیت‌ سرپیچی کرد و بیش‌تر آثار کافکا را منتشر کرد و توانست دوست خود را به شهرت جهانی برساند.  کافکا در نوشته‌هایش اتفاقات پیش‌پاافتاده را به شکلی نامعقول و فراواقع‌گرایانه توصیف می‌کند و این سبک خاص او را به نام سبک کافکایی می‌شناسیم. دو رمان ناتمام «محاکمه» و «قصر» او، سال‌ها پس از مرگش در بین ده رمان برتر آلمانی‌زبان قرن بیستم جای گرفتند و رمان «مسخ» هم در دانشکده‌ها تدریس می‌شود. فرانتس کافکا در ۳ ژوئن ۱۹۲۴ بر اثر بیماری سل، درگذشت.