یادداشت ها

کتاب «یادداشت‌ها» نوشته آلبر کامو را خشایار دیهیمی به فارسی برگردانده‌ و انتشارات ماهی آن را منتشر کرده است. در کتاب «یاددداشت‌ها» با نوشته‌های کوتاه کامو مواجه هستیم. این کتاب برای آشنایی با افکار آلبر کامو مناسب است.
کتاب «یادداشت‌ها» مجموعه نوشته‌های کوتاه و پراکنده کامو است که شامل دغدغه‌های شخصی و اجتماعی اوست، از تنهایی گرفته تا ظلم، از ترس تا تفکرات فلسفی و... و خواننده در این کتاب می‌تواند به آن‌چه کامو بیشتر در خلوت به آن‌ها می‌اندیشیده پی ببرد.
جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند
«در حسرت زندگی دیگران. برای این است که از بیرون که نگاه می‌کنی، زندگی دیگران یک کلّ است که وحدت دارد، امّا زندگی خودمان، که از درون نگاهش می‌کنیم، همه‌اش تکه تکه و پاره پاره به نظر می‌آید. هنوز هم در پی سراب وحدت می‌دویم. نویسنده هرگز نباید از تردیدهایش درباره آفرینشش سخن بگوید. خیلی آسان می‌شود جوابش داد «چه کسی مجبورت کرده بیافرینی؟ اگر چنین عذابی دائمی‌ست، چرا تحمّلش می‌کنی؟» تردیدها خصوصی ترین چیزهای ما هستند. هرگز از تردیدهایت سخن نگو، هرچه که باشند. وانهادن جوانی. این من نیستم که آدم‌ها و چیزها را وامی‌نهم (نمی‌توانم)، بلکه این چیزها و آدم‌ها هستند که مرا وامی‌نهند. جوانی‌ام از من می‌گریزد: بیماربودن همین است. مجبور نمی‌بودم بنویسم: اگر جهان پاک و شفّاف بود، هنر وجود نمی‌داشت امّا اگر به نظرم می‌آمد جهان معنایی دارد اصلاً نمی‌بایست می‌نوشتم. مواردی هست که آدم باید از سر فروتنی فقط خودش باشد و از خودش بنویسد. علاوه بر این، این نکته می‌توانست مرا وادارد که بیشتر و بیشتر بدان بیندیشم و درنهایت نمی‌بایست می‌نوشتمش. این حقیقتی درخشان امّا بی‌بنیاد است. در کدامین لحظه زندگی به سرنوشت بدل می‌شود؟ در زمان مرگ؟ امّا مرگ سرنوشتی برای دیگران است، برای تاریخ و برای خانواده ی شخص. از طریق آگاهی؟ امّا این ذهن است که تصویری از زندگی همچون سرنوشت خلق می‌کند و نوعی پیوستگی و انسجام به آن می‌دهد، پیوستگی و انسجامی که در خود زندگی نیست. هر دو مورد توهّم است. نتیجه گیری؟ سرنوشتی در کار نیست؟»
درباره نویسنده
آلبر کامو، نویسنده و روزنامه‌نگار فرانسوی، یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم و از چهره‌های برجسته روشنفکری در فرانسه و جهان است. او در سال ۱۹۳۰ در دانشگاه الجزیره به تحصیل در رشته فلسفه پرداخت و تا پیش از آن‌که به بیماری سل مبتلا شود، دروازه‌بان تیم فوتبال دانشگاه بود. او با پشتکار فراوان به مطالعه ادبیات و به ویژه آثار نمایشی پرداخت و در همکاری با گروه‌های تئاتر دانشجویی، شروع به نوشتن نمایش‌نامه کرد و کارهای خود را به روی صحنه برد. در میان آثار کامو، چندین نمایش‌نامه وجود دارد که حاکی از توجه او به اهمیت هنر و به ویژه تئاتر در رساندن پیام روشنفکر به جامعه است.