اشتفان تسوایگ

اشتفان تسوایگ (1942-1881) نویسنده، نمایش‌نامه‌نویس و روزنامه‌نگار اتریشی بود. او در رشته‌ی فلسفه در دانشگاه وین درس خواند و توانست دکتری خودش را در سال ۱۹۰۴ بگیرد. او در زمانی که جنگ جهانی اول جریان داشت، در بایگانی وزارت جنگ مشغول به خدمت بود و آن‌جا بود که به صلح‌جویی روی آورد و در تمام عمرش هم به آن پایبند بود. او زمانی که نازی‌ها اتریش را به خاک آلمان افزودند مجبور به مهاجرت شد و در لندن اقامت کرد. وقتی که جنگ جهانی دوم درگرفت و اروپا صحنه‌ی خونریزی شد، او تابعیت انگلیس را قبول کرد ولی فضای لندن را تنگ یافت و راهی آمریکا، آرژانتین و پاراگوئه شد و سرانجام به برزیل رفت. او شهرتش را مدیون رمان‌های کوتاه‌اش است و چندین زندگینامه نیز نوشته است. اولین اثر او «لوند» نام داشت که موجب شد جایگاه خوبی در ادبیات برای او به ارمغان بیاورد. اشتفان تسوایگ در فوریه ۱۹۴۲ و در برزیل، با همسرش، هر دو خودکشی کردند و به زندگی در تبعید پایان دادند. از آثارش می‌توان به «نامه‌ای از زنی ناشناس»، «آموک»، «آشفتگی احساسات»، «بیست و چهار ساعت از زندگانی یک زن»، «وجدان بیدار» و «داستان شطرنج» اشاره کرد.