ریموند کارور

ریموند کارور (1988-1938) نویسنده و شاعر آمریکایی در اورگن به دنیا آمد. او در شهر یاکیما در واشینگتن پرورش یافت و در مدرسه‌ای محلی تحصیلاتش را آغاز کرد. هجده سال داشت که با دوست دیرین خودش ماریان بورک ازدواج کرد و هر دو برای گذران زندگی به سختی کار می‌کردند. سپس آن‌ها به کالیفرنیا رفتند و در آن‌جا بود که فهمید به نویسندگی علاقه دارد، برای همین در کلاس‌های جان گاردنر حاضر شد تا آموزش‌های لازم را ببیند. او تحصیلاتش را در دانشگاه ایالتی چیکو و سپس در کالج ایالتی هامبولت ادامه داد و در سال ۱۹۶۳ مدرک کارشناسی را دریافت کرد. زمانی که او و خانواده‌اش در ساکرامنتو ساکن بودند او در بیمارستان به عنوان نگهبان شب کار می‌کرد تا مخارج زندگی را بپردازد و در همان دوران بود که اولین کتاب شعرش منتشر شد. او به تدریج در کار خودش ورزیده‌تر شد و مدتی هم در دانشگاه‌های آمریکا تدریس کرد. او در طول زندگی خود در مشاغل گوناگونی کار کرد ولی در نوشیدن افراط می‌کرد و نتوانست از آن رهایی یابد. با این حال در پایان دهه 1970 بود که موفق شد الکل را کنار بگذارد. «بی‌خوابی زمستانی»، «جایی که آب‌ها به هم می‌رسند»، «راهی نو به آبشار» و «کلیسای جامع» از آثار او هستند.